10/31/12

kronik kalp yetmezliği

tft ekran bilgisayardan yazıyorum bunları, masamın üstü leş gibi, ıslak mendillerim  bittiği için öğleye kadar bu tozun pisin arasındayım, bunu ben istedim, esasen yerimden ve yaptığım işten bir önceki işime göre çok daha memnunum -biraz temizlik fena olmazdı ya olur o kadarlık-çalışmak gerçekten güzel...haftaiçi işe yaramak avutuyor biraz, ne zamanki boşa düşüyorum bir yakamdan hasretlik öte yakamdan evimizi bir yuva haline getirme güdüsü tutuyor ha tutuyor, öyle bi his ki bu ağzımda çerden çöpten eşyalarla eve uçarak gideceğim sanki!

yalnızken her şey kötü, çirkin ve uzak...mesela iş arkadaşlarım, bir ara onları düşünüp kusmak istedim; müdürün masasına, başkanın bürokratik belgelerine, yanımdakinin üçkağıdına, berikinin fesatlığına...şimdiyse sağnak bir yağmurun dinişi gibi ortam hafifçe soğuk fakat yer gök tertemiz! dedikodularla kirlenen ağzım temiz, arkadaşlar akça pakça...hani zorlama falan değil hakikaten öyle geliyor şu an, haksızlık ettiğimi düşünüyorum millete, kendimi sevmeye çalışıyorum, sevdiklerim için güzellikler düşünüyorum, yok hayır aslında hiçbir şey düşünmemeye çalışıyorum, biraz olduğu gibi bırakmak için, ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum çünkü...belki ifadem zayıf geliyor, belki durumlar taraflar için alabildiğine farklı...oturur elbet her şey zamanla...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder