11/10/10

gül mevsimi

şehir baharda çok güzel fakat son bahar olunca hele ki sona yaklaştıkça hava kararsızlaşıyor, ruh halim de havalara giriyor hani "mevsimler gibisin değişiyorsun" şarkısı fonda; seviniyorum, üzülüyorum, sinirden köpük köpük kabarıyorum, hırçınlaşıyorum, sakinleşiyorum, biliyorum insanlık hali velakin kendimle başa çıkamaz oldum.

pencerede gül mevsimi, balkon kapısında uçuşan güvercinler, nefesini tutsan da içine doluveren cânım bahar havası, gönlü tutuşmuş biri daha ne ister ki?! diyorum, diyorum da istemek var ya istemek ne bitiyor ne yetiyor, oy oyyy ne bileyim kadir kıymet mi bilmez oldum, buldumcuk mu oldum, ikircikler mi beni bu hale koydu yoksa beni bu güzel havalar mı mahvetti, bilmem...

2 yorum: