4/30/13

Ankara

Ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum ama oldukça zor bir aşamadan geçiyorum

Tüm ezberleri bozuluyor, hayalimi ötesinde, sevebileceğim bir işim var artık,niye birilerine takılıp burnumdan gelmesine müsaade ediyorsam işte...

Blog yazmak sosyal medyaya ilgili bir işte çalışırken bile negatif bir durum olabiliyor ya ben ona yanıyorum.

Blog olmasa sosyal medyanın bende zırnık kıymeti olmazdı, gel gelelim burda şunları yazıyor olmamın pek kimsenin umrunda olmadığı da malum... Buna rağmen bana bir yazma şevki geliyor ki evlere şenlik...

bak aylardır yazmayan ben nasıl da hevesleniyorum, hepsi inattan... sırf inat da değil abartmayalım tabi... şuraya samimiyetle bi şeyler yazabilmenin fikrini bile seviyorum, o kadar yani...

bu şehri de seviyorum artık, eh içinde birilerini ve birlikte olabilmeyi sevince seviliyormuş meğer...

çok hatun işi bir o kadar yeni yetme biçimi oldu ama böyleyken böyle oldu sonradan düşünürüz bi güzellikler, bakalım hayırlısı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder