9/04/12

olduğu kadar

zaman ne çabuk geçiyor yahu, bir hafta kaldı, misafir gibiyim her yerde...

üç gün üç gece düğün var birkaç gün sonra...sade bir gelin olacak gibiyim, sade törenler, mütevazılığı abartmış programlar hatta gelinle damata kalsa üç günlük programın üç saatlik işi var.

hevesliyim, heyecanlıyım fakat inadına aksi gidiyor ne varsa...Allah'ın her günü ağlayan bir anne, iş güç belirsizliği, bu kadar kalabalık bir olaya hazırlanırken alabildiğine yalnız hissediyor olmam da cabası!

her zorluğun ardına ferahlık olurmuş ya, evlilik konusunda ümitliyim bakalım, düğün beni sıkan bütün bu olayların ilmeği gibi ama nedense sonrasında kocaman sevimli bir fiyonk gibi iki yandan salınırken hayal ediyorum ikimizi, birbirine kördüğüm gibi bağlanmış iki kişi...neden olmasın?


3 yorum:

  1. Arkadaş, bu süreci öyle yazdın ki, bu strese bizi de ortak ettin. Bir an evvel bitse de kurtulsak artık.

    Şaka bir yana, Allah tamamına erdirsin. Şimdiden mutluluklar dilerim. Evet neden olmasın?! Olcak inşallah

    Eşimin en yakın arkadaşı ile benim bir arkadaşa aracılık etmiştik. Sonunda evlendiler, düğün gecesi balayı için otobüse bindirdik. Kız anasına, bacılarına sarılarak ağlamaya başladı. kızın babası benim yanımdaydı dedi ki bana:

    "şimdi kızımı burda soysalar, babası var, anası var, bacısı var, abisi var. hiç kimsenin arkasına saklanmaz. direkmen kocasının arkasına saklanır. evlilik böyle bir şeydir"

    yazdığın gibi iki kişilik fiyonk :)

    YanıtlaSil
  2. yazdığımın misliyle yazmadıklarım olduğunu düşünüp rahatlayın bence hocam :P

    evlilik cidden alelacayip bir şey, Allah sonumuzu hayretsin :)

    YanıtlaSil
  3. :)

    amin. çünkü bir işin başlangıcından ziyade sonu önemlidir.. bu konuda hiç unutmam bir arkadaşım...

    yok devam etmiyorum :S


    siz de yorumladıklarımızdan ziyade yorumlamadıklarımızı düşünün. :P

    neyse..

    yeniden amin efendim.

    YanıtlaSil