sonunda geliyor, bende bir heyecan bir heyecan...bugün sabah olmaz sanırım...aslında iş çıkışında o gelmiş olacaktı, işi çıktı yarına kaldık, halen içten içe iş çıkışında onu görmeyi bekliyorum.
sabah ezanında dikileceğim sokağın başına, görür görmez kendimi tutabileceğimi de zannetmiyorum, annemin yanında sarılmaya utanırım, sokağın ortasında sarılmaya hiç utanmıyorum ama...öyle işte...gelsin artık, gelsin yahu...çıkışta keşke karşımda olsa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder