11/17/10

kurbanlık

biterse, diyorum bazen yani beni bitirirse... biliyorum, bu beni öldürmez ve fakat ölü olmaya devam ettirir "beni kalbine al ve yaşat" demeye yüzüm yok, bana canından can ver denir mi sevdiğine, bizzat canını yakacağını bile bile, kıyılır mı?

"vışşş kurban ederim" derken sakızını patlatıp pencereden pencereye destan yazan mahalleliden biri olup çıksam misal, sevdiceğimi de kamyon çamurluklarındaki lafazanlıkları kapmış bir yandan çarklıya çevirsem, mutlu olabilir miydim? senaryo çingene pembesi mi olurdu, yavru ağzı mı, patlıcan moru mu kestiremiyorum velakin renkli olacağı kesin,tabi verdiği mutluluk yalnızca kafada yazınca duyduğun ironik etki, o kadar!

ah be sevdiğim, canım, senin için ölebilirim ama önce yaşamam için yardım etmelisin.

sevmek bu kadar zor olmasa iyiydi ama sanırım tadı da çıkmazdı başka türlü, şikayet ederken hatta ağlarken bile gözlerimde bir parlaklık mimiklerimde bir yaşam ibaresi oluyor ya, yüreğimin yandığına değiyor.

konular değişmiyor, kaygılar değişmiyor, mekanlar ya da statüler değişmiyor, oysa ben gün be gün değişiyoum tüm hislerimle ve fikirlerimle... hani bir de üstümden şu ölü toprağını silkeleyebilsem, aldığım nefesi bir duyurabilsem, ah...

canımızı bildik bileli 'Allahısmarladık', fikirler desen allak bullak, hisler çar çur edilmiş durumda, hevesler zaten şeytanın elinde oyuncak, kurban olurum demek nedir ki gözüm, ne kadar, nereye kadar!?

4 yorum:

  1. sevmeye özendiriyosun yapma sağlığa zararlı bu :)

    YanıtlaSil
  2. iyidir usta iyidir ;)

    ben çoğunlukla iç kararttığımı düşünüyorum ama sevmek güzel şey yahu acısıyla tatlısıyla...

    YanıtlaSil
  3. sen anlatıyorsun, ben de o ruh halini özlüyorum.. çok eskilere dayanan bir hukukumuz vardır aşk'la aramda :)

    YanıtlaSil
  4. ben de aşkla tanışalı epey oldu ama nedendir bilmem o ısrarla tanımazdan geliyor beni, azıcık yüz verse n'olacaksa işte :/

    YanıtlaSil