işten izin aldığımda neden ipini koparmış danalar gibi dört bir yana seğirtiyorum bilmem, şu okulda inek diye anılanlardan da olmadım ki hiç 'bünyede yer etmiş' desem... vardır elbet bir nedeni!
bugün yeğenim elindeki kağıdı evirip çevirirken "bak araba yaptım" dedi, sonra baktı baktı "koskocaman araba bu, inek arabası", ne alaka demeyin, illa ki danalarla ineklerle öküzlerle falan derin bir bağı var ailemin, ben de yeğenim sayesinde farkettim bunu :)
öküz demişken altında buzağı aramaya devam ediyorum, işkillenmelerim yersiz sayılmaz ama arkadaşlar içime düşen kurtları çiftleştirip durmasa iyi hani, birilerine içimden geçenleri anlattıkça rüzgara karşı tükürüp suratıma savurtturuyormuşum gibi geliyor.
bir haftadır fallik fallik gezdiğim halde sevdiğim adamın dolaylarına yaklaşmadım bile çünkü korkuyorum, kendimi savunmasız hissediyorum, ilkokuldaki çocuklar bile ilişkiler konusunda benden daha bilgili ve beceriklidir eminim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder