tüm yaşananlar için şükrediyorum ama kaş göz yapıp bana ayar veren sonun kucağında kendimi bulmaktan da korkuyorum.
ders çıkaracağım derken en tatlı anılarda art niyet aramaktan, lafta kalmaktan, laflara takılmaktan, söylenen ne varsa bir bir silip sildikçe karalanmaktan, yaprak yaprak buruşup yıltılmaktan korkuyorum; bir kucak teselli, bir derin bakış, iki kelimelik bir cümle, verilmiş anlamlı bir söz; herhangisi beni korkularımın elinden kurtarır muhtemelen... yahut içim şiştikçe şişer, patladığımda içime oturan uktelerin parçaları tanınmaz halde dört bir tarafa saçılır, gözlerimden kan akıtırım ve film kopar!
canını sıkarken sıkıntıdan patlayan ilk insan evladı ben olacağım, iyi mi?! peh...
ya sabir,belki de akillanir??
YanıtlaSilpatlayan ilk insan sen ol,kalan kromozomlari taksinin bagajina atip ben arkana düsüyorum dostum,bir nevi kolluyorum seni,bil bunu ;)
akıllanır mı dersin :)
YanıtlaSilAllah akıl fikir versin diye dua edermisin cancağızım?
ya ne arkamdan gelip de sıkıntıdan patlayacaksın, patlat ordan cânım bi şarkı, kendini toplamaya çalışan parçalarıma moral olsun, neşemizi bulalım yahu ;)
gecen gece toplu dua ederken allahim pusarik a da..dedim,adini degil,pusarik düsün artik..
YanıtlaSilayrica yanina gelirsem patlamayiz diye düsünüyorum,ben biraz el öpiyim seker topliyim,parti bile yapariz sen ne diyosun!!
extreme bayramlar diliyorum sana caanim dostum; http://fizy.com/#s/1lshfn
bu da bayram sekeri;http://fizy.com/#s/1lsh5m
sen bi tanesin :))
YanıtlaSil