Lisedeyken gece sahilden Kıbrıs'ın ışıklarına bakıp şimdiki yaşamlarımızdan bambaşka hayaller kurardık... lise bittikten sonraki sene sınava yakın, dershanenin düzenlediği gezi için evine 15 dakika olan sahile güzel anılar kalsın niyetine para verdi, gezide bizden daha çok gülen olmadı tabi ki... sınıfta selamlaşmanın dışında tek kelime etmediğimiz oğlanlardan birine aramızda geyiğine takılıyorduk -çok yakışıklıydı- geziye kuzeniyle gelmişti -sağlam genleri varmış kuzeni ondan daha da yakışıklıydı- yolculuk boyunca bize baktı, hangimiz daha deli anlamaya mı çalışıyordu, dönen muhabbeti mi anladı, yoksa gülüşlerimiz miydi sebep bilmiyorum ama onunla ilgili kısmın ergenlikte kalması güzel, hatırlamak bile utandırıyor şu an, o kıkırdamaların tatlılığı gülümsetiyor aynı zamanda... oğlum da öyle yakışıklı olur mu acaba?
Bizim kız şimdilerde üç çocuk anası, Mersin'de denize 3 dakika mesafede oturuyor ve halen yüzemiyor, geceyi birlikte geçirmeyeli çok uzun yıllar oldu, gökyüzündeki hayallerimiz yıldızlar gibi gecede kaldı, hala çok seviyorum, anlatırken özledim yine... her görüştüğümüzde "daha sık buluşalım" diyor ve araya yılların girmesine engel olamıyoruz, yine de var iyi ki, hayatımı yaşanır kılan böyle üç beş insan.
oğlan ve kuzeni napıyolar acaba şimdi :)
YanıtlaSilumarım dünyaya güzellik katmaya devam ediyorlardır :))
Sil"Oğlum dq böyle yakışıklı olur mu acaba" mı?
YanıtlaSilBunun sinyallerini veriyor fazlasıyla ;)
inşallah büyüdükçe içi de dışı da güzel olsun, görenin gözü gönlü açılsın ;)
Sil"Hayatı yaşanır kılan böyle insanlar"... Yüzümde bir gülümsemeyle okudum. Haftaya ne güzel başlangıç oldu benim için.
YanıtlaSilDilerim hayata renk katmaya devam ederler ömrümce şükredeyim, güzel olur :))
SilGülümsediğinizi okumak beni de gülümsetti, ziyaretiniz için teşekkürler...