gün ortası

 Hayat, su gibi... rahat ve serin, dertlerini alıp götürüyor derken bir kaşık suda boğuluveriyorsun.

Yeni eve çıkmak akıl almayacak maliyette olduğundan ufak tefek tadilat işlerine giriştim, mutfak duvarındaki su borusu patladı, boya maliyeti çıkmasın diye kendim boyadım pek bir şeye benzemedi ama kendi emeğim olduğu için kötü sıvanmış duvara bakıp sinirlenmekten iyi...

Ev tabi ki berbat durumda, nasıl temizlenip yerine yerleştireceğim tek başıma bilmiyorum, temizlik işine yüzüm yok buna karşın makinaları, evye batarları sök-tak işleri yapabilmek yalnızlığıma apayrı bir sevimlilik katıyor,  gönüllü amele, tamirci çırağı ruhu varmış bende onu fark ettim.

Oğlum yüzmeyi öğrendi, havuza gittik birlikte gülüşüp oynaştık  sevgilileri bile kıskandırdık, nazar değmesin.

İstanbul için oldukça heyecanlıyız, inşallah sıkıntı çıkmaz.

Gönlümdeki tüm çalkantıların ardından, şükrediyorum, acabalarım olmuştu şimdiye kadar, eskinin şu an yaptıklarını bana karşı tahammülsüzlüğü ve dayatmalarıyla kıyaslayınca yazık etmişim kendime diyorum, şükür ki bitti.

Yalnızlık iyi, kendi başımın çaresine bakabiliyorum, yaşlanınca yanımda muhabbet edecek birinin olması güzel olur ama bekar çocukluk arkadaşımın sitesine taşınıp şu çocukların yaptığı bardaklı telefonlarla binadan binaya sohbet etme planları kuruyoruz, bütçem ordan evden almaya asla yetmeyecek gibi görünse de nasip artık.... o evlenirse birini bulma telaşına kapılabilirim gibi görünüyor.

Aslında artık tamamen karşısında da durmuyorum biriyle birlikte olma fikrinin, "tekrar evlenmeyi düşünmez misin şöyle biri var" dediklerinde kulak ardı etsem de, sert ifadeler takınmıyorum suratıma, evlilerin bakışını suratına geri sokmak istercesine keskin olsam da niyetini temiz gördüğüm kişilere dövecek gibi bakmıyorum hiç yoktan, filmlerdeki öpüşme sahnelerini ileri sarmıyorum, bu hiç kimse için büyük bir adım değil elbet, bir tek gönlüm yoruluyor pek yol kat etmiş gibi o kadar...

Dualar ve kitaplar yine hayatımda, bitik olsam da zamansızlık içinde zaman ayırıyorum ikisine yanlarına bolca hayal de ekleyip uçuruyorum kelimeleri, mümkünse ardına da bakmıyorum onların... hayaller hayatımın parçası, onlar için yaşamak aklıma yatmıyor, gönlüm zaten hovarda, ona kalsan her hayalin zirilyon gümbürtüsünde ritim tutacak, hayırlısı bakalım.