Hep kötü değildi, iyi yanları mı hala sevmeme neden olan yoksa benim bağımlılığa varan bağlılığım mıdır, kim bilir?!... bağlanmayı bu yüzden istemedim, koparıp atamayacağımı bildiğimden....
9 yıllık evlilik 19 yıllık arkadaşlık boşanma kasırgasında yerle bir oldu, viran olmuş onca emek, koca çınarları köklerinden eden afet...
Kasırga aniden gelmedi. Adı bile "kasırga vadisi" gibi bir şey olan öngörülebilir bir zeminde gelişti her şey... güzel bir manzarası vardı, yıkılan onca şeye rağmen, görülesi bir yerdi, uçurum kenarında olmaya aldırmadan dünyanın öteki ucunda olsa gitmek isteyeceğim o yerlerden biriydi velakin yaşanacak yer değildi.
Arkadaş kalabilseydik dedi dilim yüzlerce kez -imkansız- o yapabilir belki, onun için ne ilkim ne de son ama o ilk gönül bağımdı, noktayı buraya koymak da en iyisi gibi görünüyor.
Kabul ediyorum, hayatımda verdiğim kötü kararlardan en kötü ikincisiydi. Yine de oğlum için değerdi, o olmasa bile aşk güzeldi. "seni seviyorum" demeyi çok özledim.
Burası güvenli, rahat, sıcacık, ev dökülüyor ama ev gibi hissettiriyor, sessiz ve huzurlu, burda yaşamaktan mutluyum... 'seni özledim' diyemem ama sevmekten alıkoyamıyorum kendimi... belki ayrılık da sevdaya dair dedikleri budur.
Önceleri pek emin değildim, bulutlar dağılınca farkettim; ben unutmak istemiyorum, hislerimi örtbas etmek istemiyorum. Tabi ki yaşayacağımı yaşadım ve hayatımı o kaosun içine tekrar atacak değilim ama dürüst olmak istiyorum, kendime saygımı yeniden kazanmak istiyorum, yalanlarla olmuyor o...
Keşke temizce bitirebilseydik, hala helalinken sıkıca sarılıp veda etmek mümkün olabilseydi. Tüm bunları ona yazabilmek iyi olurdu, açık yüreklilikle yüz yüze gelebilmek...
Oğlumun videosu için attığım kalpli emoji için yanlış anlaşılırım kaygısıyla saatlerce içim içimi yedi, bunları ona yazsam kabusum olurdu. Bu adresi hatırlıyor olma ihtimali bile tüylerimi diken diken ediyor.
Neden kızgın olduğunu anlamıyorum, nakliyesi ederinden pahalıya patlayan gözden çıkardığı, atmaya elimin varmadığı o döküntüler için mi? pek mantıklı sayılmaz. En akla yatkın biçimde anlaştık, neden maduru oynama hevesinde gerçekten anlamıyorum.
Bir kere bile pişmanlık duymaması akıl karı değil, nasıl dayanıyor kalbi buna, hiç sızlamıyor mu? özünde inanılmaz güzellikler barındıran bir adam nasıl böyle olabilir?!
İnsanlar için gözüm keskin değil, tanımakta iyi değilim, o böyle oldukça kendimi suçlayasım geliyor, gel gör ki için el vermiyor. sırtımı sıvazlıyorum, bu da geçer yahu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder