Tünelin sonundaki patika

Pek çok kez ölsem daha mı iyi olurdu dünya diye düşündüm, hamam böceklerinin bile ölünce vicdan sızlattığı yerde neden bilmem... 

Yarın duruşma var, karnımın sancısından bayılacak gibiyim... 

İnsanlar çok rahat insan olduğumdan bahsediyor, ‘umrumda değilmiş’ gibi veya ‘benimle ilgili değilmiş’ gibi olduğumdan, yalan... 

Pişmanım ama zamanı geriye çeviremem, seviyorum ama artık aşık değilim, bu durumdan nefret ediyorum ama isyanlarda da değilim... 

Hoş, ne demeye bu pişmanlık o da muamma... aklına gelmediğim, kalbine girmediğim bi adam için geçen yıllara yazık ve kalbimin uslanmaz çarpıntılarına... 

Boşanınca her şey biter diye düşünmüştüm, el olur yine dedim, belki budur pişmanlığım; olura olmaza üşüşen hatıralar, her şeye rağmen seven gönül, başkasına çeviremediğim gözler... 

Hayat akıp gitmeye devam ediyor. 

Hala seviyor olsam da seni, seninle yaşadığım canıma yazık... ben de sevilesiyim senin kadar sevgilim, ruhum, eşim, her şeyim, hoşçakal...