İşi yokuşa sürmek istiyorum

Yoldayım, az evvel bir alt geçitten geçtim, arayıp birine 'tüneldeyim, çekmiyor' demek istedim, öyle de özentiyim işte, biri arasa keşke öteki geçitte 

İşe gittiğim yol sıkıcı, bir buçuk saat değil de tüm gün sürüyor sanki, yolda olmayı da severdim oysa... Ankara'dan mıdır yaşlandığımdan mıdır bilmem arabadan atlayıp yürümek istiyorum, pek öyle bir çırpıda gidilecek yer değil ama...

Üzerime kalın şeyler giymek istemiyorum, bu soğuk gerçekçi hissettiriyor, mahsuscuktan yaşamıyormuşum gibi... az biraz robotik de hissettiriyor, böyle her bir tarafın buz tutunca insanlığını duyumsamak zor, öyle kesilip ağlamak var ya en insancıl hissettiren o, gözlerin soğuktan kısılp kalıyorken yumuşturuyorsun ya dumur dumur, içini yarıp gözünde intihar etmiş sıcaklık yanaklarının orta yerine kadar insan kılıyor seni, sonrası rüzgar yaladıkça titreten hayvani soğuk... ağlamıyorum... ağlayamadığımdan bu yazı, yığınla insan var otobüste, pencereye kafayı gömeceğim bir kuytuda da değilim... bak işte bu cümleden sonrası kesat, yazılar sisli, inşallah yağmur başlar, en azından yokuş bitene kadar...