rutin

Büro hareketliliğini kaybedip sessizleştiğinde huzur değil bekleyiş hakim... biri beklemek zorunda kaldığında dakikaların yıllar gibi geçtiğini fark etmek zor değil...tozlu raflar indirilmeyi, belgeler incelenmeyi, gelen-giden evrak yenilenmeyi bekliyor, dolabın üzerindeki bayrak resmi törenleri, faturalar muhasebeyi bekliyor... emekliliğine gün sayan mutemet sanırsın ölümünü bekliyor, silah zoruyla iş yaptırıp aynı silahla onu yerinden ediyorlar izlenimi mevcut, bezgin mi gergin mi muamma...

oturağına kaba etlerin izi sinmiş soluk sandalye masadan tecrit edilmek adına dolaba girmiş durumda, dolap kapağını açıp kaparken afra tafra yaparcasına itilip kakılıyor zavallım...masadan dolabın kulpuna dökülüyoruz, her kurumun taşrasında olağan ötelenmeler bunlar, basit olmayanları için cevval yöneticiler devreye giriyor ya da girmiyor, şansa kalmış...

Karşıki restoranın önünde kesilmiş kocaman dalları budak gibi üstünde kalakalmış bir ağaç var, kesilen yerlerden yeşillenmiş ufak ufak, umut gibi... bir de kırmızı çiçekli bir sarmaşık türü var bahçede şekillenmeyi redddeden bir tutam inatçı saç gibi ısrarla göğe yükseliyor iki incecik dalı, keserler diye korkuyorum, dua ediyorum onlar için...

Buranın çöpünün müdavimi cazgır ve şişko, alabildiğine yabani, köpek dövdüğüne şahit olmuşluğum var, tipinden beklenmeyecek derecede atik, ona benzeyen ama öldüm ölüyorum havasında bir yavru kedi aldılar iç bahçeye, anası mıdır babası mı bilmem, bu günlerde çöpten uçup bahçeye dalıyor sık sık...

Duvarlar kirli, araç giriş kapısının mekaniği arızalı... evde musluk bozuk dert etmiyorum da iş yerindeki tuvalet kağıdı rulosu gece sinirden uyutmuyor beni iyi mi?!...