Dün el kadar bebeye trip attım, saat dokuzu geçmiş kuzunun uyku saatine yaklaşmaya başlamıştı bir türlü açmayınca babasını aradım konuştuk, bir tutukluk, konuşmak istememezlik, lafı ağzından kerpetenle almacılık gidiyorken "tamam kapatıyorum, sen aramadan da aramayacağım işte, hıh!" dedim tükürdüğümü yalayacağımı daha sarf ederken bildiğim bu sözlerin üstüne şak diye aradı benimki, şok oldum "ne oldu guzuuum, ağlıyor musun?" falan diyerek açtım telefonu çünkü oğlumun yapacağı son iş benim triplerime prim vermektir -zaaflarımın haritasını çıkarır, dersini bile verir- kesin bilemediğim bir olayın üstüne aradım diye düşündüm, "babam arattı, yok bir şeyim" dedi ama bu sefer de o triplerde -harbi diyorum anası kılıklı bu çocuk- azıcık gönlünü aldım, kapattık... çok özledim keratayı yahu... hepi topu üç gün oldu ama ev alabildiğine ıssız... aklımın kenarı da habire senaryo yazıyor dün olanlar üzerine, neydi o haller merak etmeden duramıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder