Eşim işsizliğinin ilk gününde sabahın köründe kalkıp günübirlik bir işe gitti, muhtemelen yine gecenin belirsiz bir vaktinde gelecek... Cuma benim de doğum iznine ayrılmam gerek ama rapor alıp 5 hafta daha işe sarılacağım, izin sonrası benim durumum ne olur o da belirsiz...

Nedense iş mevzusunda eşimin işi bırakacağını söylediği kadar korkmadım, kovulmadı veya bırakmadı sonuçta şirketler kapanır, kişisel bir mevzu olmaması neden beni rahatlatıyor emin değilim ama huzurlu hissediyorum bu konuda...

Annem bile "o açıkta kalmaz" dedi sakince, bir adamın kendine dair böyle bir güven oluşturması güzel şey, kendim için bunu söyleyememekse utanç verici... İşsiz kaldığımda epey uzun süre bu durumda kalma ihtimalim yüksek görünüyor.

Bebeğime odaklanmaya çalışıyorum, onun için sakin kalabilmeyi ve sağlığını korumak için kendimi sağlam tutabilmeyi deniyorum, umarım başarırım.