Az kaldı

 ilk anne blogu fotoğrafları oğlanın giysilerinden gelsin... minicik eldivenler bir parmağın yarısı kadar çoraplar, benim lahana bebeklerime dikdiklerime benzeyen giysiler... aldık, yıkadık, katladık, bekliyoruz, 9 hafta kaldı ama erken doğum riski her daim var, bebeğim için korkuyorum haliyle...

Hamilelik garip bir olay, her duygu daha güçlü, sevgi, keder, kırgınlık veya delilik alabildiğine coşuyor. Üstelik çok tuhaf, aşık olup karnımda kelebekler uçuran adam şu an aynı karın boşluğunda kalbi olan bir varlığa dönüşmüş durumda... Aşk her zamankinden güçlü ve acı...

İlk zamanlar düşük riski olduğu için kendimi fazla kaptırmamaya çalışmıştım ama annelik duygusunun beni sarıp sarmalamasına da izin veriyorum son zamanlarda... kuzuyla ilgili konularda kuluçkaya yatmış tavuklar gibi gıdaklıyorum, karnımda kıpırdansa mızırdanıp hareketsizken delilercesine endişeleniyorum, ölmek isteği gelse de yalan geliyor, onun için yaşamak istiyorum çünkü, onu ellerimle büyütmek istiyorum ama sırf çocuğunun her an tepesinde duran boğucu anne modeline dönüşmemek için bile bunu yapmamam gerek...

Beni hesapsızca, her koşulda sevecek bir varlığı ta içimde hissedebiliyorum, ne isteyebilirimki daha...

Pervasızca gezmek, yazmak ve merakımı dağa taşa salmak isteği çok uzak; sırt çantasında bebek giysileri, ön gözde halen akbilim ve İstanbul anılarım var.

Ankara gözümde aynı sevimsizlikte... alıştım tabi, benimsedim, görücü usulü kasıntılığından bir şeyler kaybederse, duygusallığımı sığdıracak mekanlarını bulabilirim belki bir gün... Eymir Gölü'nde var biraz ümit, darısı şehrin tamamına...

Tanığı olduğum hamile-lahusa öyküleri, hayalet hikayelerinden bile ürkütücü ve ben rutin yalnızlığımdayım buralarda, hayal kurarken temkinli olmaya çalışıyorum, kendime ait şizofrenik bir dünya kurmayayım diye fantastik dünyalar anlatan abuk sabuk dizilere takılıyorum, beynimi fazla yalnız bırakmamaya çalışıyorum, yerinden kaçamayacak kadar tembel ve obur sayemde...

Hiç tadım yok, yalnızlıktan uzunca bir süre sıyrılıp odak noktamı değiştirmek iyi gelecek, bekliyorum sabırsızlıkla, belli belirsiz kıpırdanışları bile öyle çok şeyi değiştiriyor ki... hayırlısı...