4/28/14

çarpıntı

Doktorum yani aynı zamanda eski ev arkadaşım olan muhterem hastaneye yattığım dönemde oldukça ilgisizdi; öncesinde de zaten ilgili sayılmazdı, eşim arkadaşıma gitmemi daha güvenli bulmuştu işte... Sonuç hüsran... Her ne kadar kendisinin pimpirikli yapısını ve başarılı olma hırsını bildiğim için uzmanlığının son üç ayında benimle ilgilenmemesini anlıyor olsam da bir daha doktorluk münasebetiyle ondan yardım istemeyi düşünmüyorum. Arkadaşlık bağımız zaten zayıftı, ne yazık ki...

Erken doğum riskine rağmen işteyim çalışıyorum. Çalışabilir raporu aldığım doktora hastanede yattığımı söylemedim, bebeğimde ve kan değerlerimde sorun gözükmediği için, iş de masabaşı olunca pek zorlamadan verdi raporu... Çalışmasam maddi açıdan epey sıkışacaktık, üstelik evde sarf etmek zorunda kalacağım fiziksel efor, eşimle olası stres nöbetlerimizi falan düşününce bile sancılar tutuyor, evde kalsam olmayacaksa da olurdu bir erken doğum... Gerçi iş arkadaşlarımın "sen burda mı doğuracaksın" diyerek karşılaması moral bozucuydu ama aldırmıyorum.

Her sancıda bir doğum her iş görüşmesinde bir haber bekliyoruz, heyecanlıyız bu aralar...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder