bulduğu her kıvrımda oluk olup şırıl şırıl akan tuzlu sularıma bakıp özümün topraktan ziyade deniz olduğuna yemin edebilirdim şayet okyanus ferahlığında bir koku yayıp kendimden tiksinir hale gelmesem daha inandırıcı da olurdu hani...
özüme dönüp denize karışsam dalga dalga savurduğum gemilerin rotasını hepten şaşırtmak eğlenceli olabilirdi, dalgalar kayalıklara çarparken de belli belirsiz "kır dümeni kaptan" diye şaklatırdım lafı, kaptan pür telaş şaşmış rotasını burnunun dikine çevirir açardı yelkenini fıs demeyen rüzgara, ben rüzgarı bir üfüttürürdüm "he sensin" diye diye, uçardı sonra yelkenli...
dümeni kavramakla rotalar anlaşılmaz biliyorsun değil mi ya cancağızım? kır dümeni, rast gele...
üfüttürmeyi ben çok severim. hele böyle tam deniz seviyesinde üfüttürdümmüüü "vijubılpşşş" diye ses çıkar ya denizde, hep gülerim işte ona. o anda en az o deniz kadar sığ biri olurum. arz ederim. iyi akşamlar :P
YanıtlaSilsen sığ ben sefalet usta :)
YanıtlaSilo değil de taş sektirme olayında tam bi senfoni oluyor çıkan sesler flip flap flop sesleri falan, hoşş :p
Benim icin en romantik kumsal organizasyonunu huzurunda acikliyorum; sigara izmaritinin distaki kagidini cikartiyosun, o pamuksu kismi deniz suyunda bolca islatip kolun dirsekle omuz arasindaki pazu kismina nazli yarin ismini yaziyorsun o islak izmarit pamuguyla, soora bir avuc kumu avuclayip o kolundaki ismi yazdigin islak kismin ustune boca ediyosun, vee nazli yarin ismi kumdan bi kale adetaaa :p kucukken de sig'misim eheheh
YanıtlaSiliyiymiş bu ya :)
YanıtlaSil