Direniş

 Eski kaynanamın gönderdiği tarhanayı pişirdim sabah oğlum için, geçenlerde mevzu oldu "iyi kadındı Allah var, oğlumda hakkı çok" dedim. 

İyi insan, evet, ne var ki kalbime yama tutmayacak deliklerden birini o açtı, annemin şefkati bile iyileştiremiyor, iyi insanların zulmü en kötüsü...

Eski de kötü biri değildi, bazen sosyal medyada narsistlerle ilgili paylaşımları görüp "yoksaaaa..." dediğim oluyor ama hakkını yemeyelim, kendini sevmezdi, yalancının piri olsa da 'el iyisi'ydi hatta bu hususta bildiğim en iyisi... o sanırım sadece bana zalımdı.

Annem, kardeşlerinden birinin her daim çalkantılı çokça kavgalı gürültülü evliliği için; "dayın bir zalımdı, öyle bir zalıma böyle bir zulüm gerekiyordu, Z. ona bir zulüm oldu, ona da zalım gerekiyordu, onlar birbirine iyi uyuyor, bana kimse onların lafını vermesin" der, istisnasız her seferinde...

Şu da var ki; İsrail sadece Filistin'in zalımı gibi görünse de yarın öbür gün 'vadedilmiş topraklar'ın sahibi olan herkese zulüm saçacak, Suriye ile girizgahı yaptı bile...

Zalım zulmü terk etmiyor ama ya zulüm?... direnilir mi?... zulüm, zulüm olmaktan çıkar mı, var mı umut?