düşünce düş kurabildiğin yaralar var, o da güzel...

Oğlumu özledim.

Bir kase kırdım evden çıkarken, evdeki diğer yara bandını bulamayınca oğlumun bantlarından kullandım, bandı bile neşelendiriyor keratanın... çiçekler içinde evler, bulutlar üstünde toplar, güneşli günler... 

Oğlum için kullandığım her sefer -acı çekmesine dayanamadığımdan muhtemelen- işe yaramaz gelirdi, iyiymiş aslında, kuzucuğun minicik çiziklere bile kullanmak istemesine şaşmamalı... 

Yarın yaylaya arabayla gitsem cuma akşam trafiğinde çok tehlikeli benim için, diğer türlü de sefer saatleri uymuyor, öğleden sonra izin almam gerekiyor ki neredeyse her cuma izin ister oldum, laf işiteceğim haklı olarak.

Gece arabayla çıkmayı tercih edeceğim diye düşünüyorum, hayırlısı...