Üzüldüğümde kırıldığımda sinirlendiğimde tutmamaya başladım, benim için zor, tanıdıklar için de zor olsa gerek katır tepmişe dönüyor çoğu ve daha tepkili geri dönüşlerle karşılaşıyorum, kim bilir pek çok kişi de benim için geri çekmiş bi şeyler söylemekten kendini belki... Annem dengemin bozulduğuna yoruyor, oysa ben denge kurmaya çalışıyorum kendimce...
Bunca negatif yükle uzun yol yürümek imkansız, aldırmıyorum laf işitsem de, küsene darılana da laf etmemeye çalışıyorum çok tutmadan kendimi tabi... İçerim delik değik nefesimi tutsam kaçıyor bir yerlerden zaten...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder