Abimle konuştuk "İşin rutini beni köreltmeye başladığında öyle hissetmiştim, maaşımı arttırmasa da işte beni zorlayacak tercihler yaptım şimdi hem daha az sıkılıyorum hem de beynimi eriten o atıllıktan kurtuldum" dedi, öyle bir tercih yapma fırsatımı çok ama çok geride bıraktım, emekli olup beni zorlayacak farklı mecralara yelken açsam hala ekmek kazanabileceğime güvenim var ama gerekli mi? 11 yıl evvel şu anki işime geçerken -evlilik ve şehir değişimi öncelikli sebepler olsa da- o işe gönül vermediğim için bırakmak kolay olmuştu, bu işte de umudumu yitirdim diye bir başka arayışa geçmeli miyim? rahatımı bozup şekillendiremediğim hayallerin peşinde koşmak için enerjim yok... kendimi ertelemeye devam edeceğim muhtemelen... beynimi yıllarca uyutmaya, susturmaya çalıştığım göz önünde bulundurulursa iyi bile dayandı.
Beynim ne zaman isyan etse içimden delicesine yazmak geliyor, oysa onu okuyarak beslemeliyim, aç çocuğa emzik niyetine buraya yazmak şu an... bile bile yine kendime yeniliyorum.
Şu gönderi acaba konuyla ilgili midir:
YanıtlaSilhttps://122024.blogspot.com/2024/02/onun-gozlerinde-bugun-diye-bir-sey-yoktu.html
ilgili olduğu söylenebilir... bakış açımı değiştirip ana odaklanmalıyım, evet... ama bilmekle olmak veya oldurmak aynı değil.
SilAçıkçası ana odaklanmak başkasının gözleriyle dünyaya bakmak gibi (vaysha göz nakli yaptırsa sorunu kalmayabilirdi)... geleceğe cesaretim yok... geçmişle yüzleşmeye cesaretim yok... vaysha gibi kör kalmaya hiç cesaretim yok... belki diyorum başkasının laneti benim mucizem olabilirdi; bir bakışta tüm hikayeyi görebilmek harika olurdu... acaba geleceği gören gözü kapatıp yeterince uzun bakınca büyür müydü çocuklar, büyüdüklerinde kapalı gözünü değişse yakalayabilir miydi hikayenin bütününü? hani şu bitkilerin bir anda tomurcuklanıp çiçek açtığı ve solmaya başladığı sahur programı sekansları gibi olacaksa olağanüstü olurdu... yaşına aldırmadan birini sevip tümüyle onu kabullenebilmek mümkündü, eskiden görkemli bir saray olan yılkıda prensesler gibi yaşamak bile mümkün...
" hani şu bitkilerin bir anda tomurcuklanıp çiçek açtığı ve solmaya başladığı sahur programı sekansları" bu farkındalıkların düşkünüyüz :)))
Silteveccühünüz efenim :)
Sildüşünmeyi biraz bırakabilseydin :)
YanıtlaSilaç-kapa tuşu olaydı iyiydi ;)
SilŞu an bende de benzer durumlar var. İşimden istifa ettim ama istifam kabul görmedi. Tutuyorlar ama istediklerimi de vermiyorlar. Bir ikilemde sürüyor hayatım. :(
YanıtlaSilKalsanız da gitseniz de iyisiyle kötüsüyle sizin tercihiniz, elbette sonuçları ve öngörülemeyecek getirileri-götürüleri olacak ama kararsızlık en kötüsü... hayırlısını diliyorum hakkınızda :)
Sil