Veda mektubu

Grup hala sarsak ama yine de umut var... ara sıra yaranın kabuğunu kaldırmak acıtsa da, "geriye dönüş mü yaşıyorum" kaygısına kapılsam da biliyorum irin var içeride, akması lazım...

Bu seferki ödev 'veda mektubu', ilkin kağıda yazıp yaksam mı dedim, sonra elim yine bloga gitti.

Buraya yazmak yayladaki tepeden bağırmak gibi... o çığlık benim için aklını tutma çabası, bir başkası için deliliğin ta kendisi, diğeri için gülünüp geçilecek bir taşkınlık, bilmeyen için endişe belki...

Hazır mıyım emin değilim ama bunu da yazalım bakalım bir kenara...


Dostum, sevgilim, evim, ocağım, ruhum elveda...

Sevilmek sevmekten bile güzeldi, her anı için minnettarım sevdiceğim elveda...

Saf aşkla gözü kapalı bağlılık, yıllara yollara aldırmadan çırpınan yüreğim elveda...

Bakışla da ısınmak mümkünmüş, sıcacık bakan güzelim gözler elveda...

Ne zaman gerilsem kafamı dağıtan, üzülsem muziplikler yapan dostum elveda...

Zihnimin en kuytularında gezinen, en derin sırlarımın sahibi elveda...

Sarsıldığımda tutunduğum, korktuğumda sarıldığım, mutluluğumda kenetlediğim el elveda...

Bile isteye ateşine yandığım zıt kutbum elveda...

Olduğum kişiyi sevip dönüştürdüğü kişiye kızan gönül elveda...

Tenimden ruhuma önüne serdiğim, malımdan maneviyatıma değin sunduğum el oğlu elveda...

Olduğu kadarıyla kabul görmeyip üstüme üstüme gelmeye devam eden sorumluluklar elveda...

Gülsem umarsız, ağlasam yaygaracı, tepkisizliğime ruhsuz yaftası yediğim diller elveda...

Kabusun ta kendisi olduğum, rüyamda görsem inanmayacağım senleri gördüğüm gaflete elveda...

Hayatım senden ibaretmiş gibi yaşadığım yıllara elveda...

Kavgaya, gürültüye, çatal dillere elveda...

İğneyle kazdığım kuyuda boğulduğum günlere elveda...

Şüphe ve kararsızlık sizi hiç özlemeyeceğim elveda...

Yaşam enerjimle beslenen kifayetsiz çabalarım elveda...

Kararlılık kılığına gizlenmiş ömrümden ömür yiyen inadım elveda...

Kalbimi aşk kadar güçlü çarptıran nefretim ve öfkem yormayın artık beni, size de elveda...