Yıllardır onun sözlerini önemsedim, hayallerini kendiminkilerin önüne hatta bazen yerine koydum, her şeyimdi, şimdi hiçbir anlamı yok hayallerin, bir kazayla hurdaya çıkmış sıfır araba gibi kaybı keyfinin çok üstünde artık...
Yine rüyamda gördüm dün, ikimiz de yaşlıydık, birlikte yaşlanabilsek güzel olurdu diye geçirdim içimden... oysa birkaç gün önce öfkeyle kükrüyordum arkasından.
Oğlumu boyundan büyük bir yükün altına sokmak istemiyorum, onu hayallerimin ötesine koymak istemiyorum bu nedenle... gel gelelim benim sevme biçimim de bu belki, sakındığım halde kendimi ikinci planda buluyorum verdiğim her kararda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder