4/22/15

burdayım ben, tam karşında...

büyükannelerle bebek bakmanın en büyük problemi bence bebeği benimsemekle kalmayıp sahipleniyor oluşları... 34 yaşında çocuk muamelesi görmek de cabası... çocukla ilgili kararların hiçe sayılması yetmiyor gibi, sosyal hizmetler görevlisi edalarında denetlemeler, gecem gündüzüm her şeyim olmuş çocuğa benden çok emeği varmışçasına tavırlar... minnet duyacağın yerde cinnet geçirmene neden oluyor açıkçası...

çocuk için iyisi deyip aklını korumaya çalışıyorsun ama annemi tanıyamadığım, kayınvalideyi tefe koyup çalmak istediğim oluyor ve ciddi manada aileme sarılıp şu çocuk büyütme curcunasından uzaklaşmayı o kadar çok istiyorum ki...

bana destek olma bahanesine habire tökezlelettikleri, kırdıkları, üzdükleri, sinirden titrer hale getirdikleri için esefle kınamak alabildiğine sitemler etmek istiyorum pek saygıdeğer büyüklerime, gel gör ki elim mahkum, boğazıma dizilen tüm düğümleri yutup mideye indirmek durumundayım, çığlıklar atıp zıvanadan çıkamayacağım için her Allah'ın günü umut palyaçosu oluyorum, telkinlerle, gevşeme egzersizleriyle ve tabi ki miniğimin hasretiyle eve değin suratıma kocaman bir gülümseme asabiliyorum iyi kötü... kendini kandırmak mıdır, sabır mı, onurunu çiğnetmek mi bilmiyorum ama oğluşumun mutluluğu için adı ne olacaksa buna değer elbette...

keşke biraz umarsız olmayı başarabilsem, keşke saf salaklığım bu çocuk soslu iktidar mücadelelerini görmemi de engelleyebilse, keşke oğlumu katıksız sevgilerle çevrelemenin beni tüketmeyecek yollarını bulabilsem...

2 yorum:

  1. Merhaba cânım,
    evde internet olmadığından telefonla idare etmeye çalışıyorum ama aplikasyondan tam yorumu yazıp gönder dediğimde nedense göndermiyor ya, benim de cinnetim bu :)(gecikmeler bundan)
    dolayısıyla senin yorumunun cevabını da burada yazayım, benim açımdan da daha güvenli olsun :) dilerim her şey gönlünce olur, oğlanı büyütürken de, sonrasında da hep mutlu ortamlarda nefes alın inşallah.

    Yalnız bu büyükanneli cinnet hikayeleri ilk çocuğunu doğuran anneler için, çalışsın çalışmasın kaçınılmazmış. her geçen gün örneklerini görüyorum ve ben de kendimi hazırladım :) bu bir süreç ve göz açıp kapayana kadar geçiyor, bir bakmışsın koca adam olmuş bebeğin diye düşün. ikincide üçüncüde de çok karışamıyorlar. görüyorum :)
    sen de "he" deyip geçiver kuzum.
    şu keki yiyip, sahili seninle yürüyebileceksem ruhlar sağlam kalmalı :)
    öperim..

    YanıtlaSil
  2. evet, biraz vurdumduymaz olmak gerek esasında ama çocukla ilgili konularda bende hassasiyet misliyle artıyor işte... ikinci üçüncü olur mu bilmem, şimdilik tekinciyi en minimal cinnetle büyüteyim de hayırlısı artık...

    inşallah canım benim inşallah ;)

    YanıtlaSil