duygularım düşüncelerim karınca sürüsü gibi beynimi talan ederken durup öylece bakacak değilim, bu sürecin benden ufak ufak alıp götürdükleri neyse de bu karmaşa, üçer beşer katlettiğim duyguların verdiği canilik hissi, başa çıkamamanın yokediciliği, oldukça rahatsız edici olan...
beynime zehirli fikirler saçarak kurtulmaya çalışmayacağım bu durumdan, sadece kapılarımı kapatacağım karmaşanın yuvasına, tıkayacağım damar damar oydukları yolları, kaçışacakları keskin kokular kesin tavırlar koyacağım -işte dik bir duruşun tam zamanı- hiçbir şeyin beynimi kemirip içini boşaltmasına izin vermeyeceğim, hayatı "oluru" deyip çürümeye terketmeyeceğim.
beynimdeki karıncalanmadan kurtulduğumda görüntü netleşecek ve ben bir ağustos böceği kadar neşeli olacağım, avuçlarımda köpürüp duran öfkelerden balonlar yapıp havada kalışlarını zevkle seyredeceğim, hayat bana gü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder