için için yanan ıssız bir ev gibiyim, yangına kimse oralı değil, ne camı çerçeveyi yalayan alevler var ne bir ses ne bir koku sadece kapkara bir baca dumanı... duvarları is almış, zeminden tavana kor olmuş, fırın kurulmuş, o bunun farkında değil, kimse farkında değil!
ocak gibi yansan da gam eyleme izhar
YanıtlaSilkim dinler bu şairi.
mevlana bile dinlememiş. "yandım" demiş, sen demişsin çok mu? mevlana kendini tutamıyorsa, sen nasıl tutacaksın ki...
için için yanan: kömür
ıssız: orman
ev: insan
yangına kimse oralı değil: ne itfaiye var, ne de itfaiyeyi arayan.
allah'tan ev ıssız, ve içinde kimse yok. ama ev'den kasıt insan. insan ormanda kömür gibi yanıyor, orman da ıssız.
ne camı çevçeveyi yalayan alevlar var, ne bir ses ne bir koku... işte bu yüzden kimse yangına oralı değil.
sadece kapkara bir baca dumanı. işte bunu da millet, soba dumanı sanıyor. bir de mevsimlerden kışsa, belki kestane bile koyuluyordur...
daha fazla devam edemiyiciğim...
Yakmak Allah'a mahsustur.
daha ziyadesiyle anlatılamazdı sanırım hocam...
YanıtlaSilbaşka şehirlerde yağmurlar yağıyormuş, o da Allah'tan, bana yanmak düşmüş, Allahualem... rahmet dileyip yağmura durmuş başak gibi boynumu bükmekten öte elimden gelen yok.
hocam, elimizden geleni ardımıza koymalayım o zaman :)
YanıtlaSilhani diyorum bazen noktaya geldiysen nefesini yormak yerine es vermek daha iyidir, değil midir?
YanıtlaSilanlamadım :(
YanıtlaSilben de es vermeliyim: Es.
Nerden esersen es, rüzgara karşı boynu bükük başak gibi. ne yana eserse oraya...